O rural, a vía difícil.

Moza silledense adestrando cabalos

As posibilidades dunha zona rural hai quen di que son limitadas. Hai quen olla o rural como unha área deprimida economicamente. Outros xa nin sequera o ven, viven de espaldas ao campo.
Pero é verdade que o rural galego non está a pasar polo seu mellor momento, é verdade que falamos de despoboación; de que os mozos voan do rural á cidade en busca de oportunidades "mellores".
No rural, perdoen que llo diga,  hai oportunidades, e que lle corten a fala a quen o nega, pois está a mentir. O caso e que a maioría da mocidade non ten o valor suficiente para traballar a terra, non se quere dignar a loitar co gando, non ten a forza necesaria para montar unha empresa alternativa. As oportunidades do rural hai que explotalas, traballalas e construílas. Está moi ben emigrar á cidade e ter todo á man e vivir cómodo traballando 8 horas diarias. Pero iso señores non é a óptima forma de vida. A mellor calidade de vida ofrécea o contexto, non as persoas que viven nel. O problema desta sociedade é o gran desprestixio que existe de cara o rural, como se o campo non tivese nada que ofrecernos, non nos puidese dar de comer, ou como se vivir en áreas rurais estivese mal visto. Se pasa isto preguntémonos o porque desta situación. Están os organismos públicos a favor de baleirar as nosas aldeas de mocidade para aforrar en servizos? Existe un complot?
Non fai falta ir moi lonxe para ver que as áreas rurais teñen a capacidade e os medios adecuados para afrontar a crise actual, ou senón porque se está a producir un retorno de mocidade ao campo?
Podo dar fe de que este movemento é real. Pode ser logo que as autoridades competentes e a sociedade nos eduquen para optar pola vía fácil e deixemos de lado o medio rural? Opinade.

Martiño Novo